ریحانی و عجم(1381) در پی تحقیقی در بررسی علّت طلاق در شهر گناباد پرداختند. نتایج نشان داد که بیش ترین علّت طلاق یعنی هفتاد و سه درصد مربوط به علل مذهبی،   اخلاقی و کم ترین آن ها یعنی دو و نیم درصد علل اقتصادی بوده است.(www.sid.ir  )

زرگر و نشاط دوست(1384) در طیّ تحقیقی به بررسی عوامل مؤثّر در بروز طلاق در شهرستان فلاورجان پرداختند که نتایج نشان داد مشکلات ارتباطی، اعتیاد، دخالت های بی مورد و نامناسب خانواده های زوجین و بیماری روانی یکی از زوجین از عوامل بروز طلاق در این شهرستان می باشند.( www.sid.ir)

فیض آبادی و خسروی(1388) در طیّ پژوهشی به سبک دلبستگی و تصوّر از خدا در میان زنان خواهان طلاق و غیر خواهان طلاق در شهرستان کاشان پرداخت که نتایج نشان داد که زنان خواهان طلاق بیش تر سبک دلبستگی ناایمن(اضطرابی،اجتنابی) دارند و تصوّر آن ها هم از خدا منفی تر است. (www.iranmagazine.com)

احمدی، فتحی آشتیانی و عرب نیا(1384) در طیّ تحقیقی به بررسی تخیّلات مذهبی در سازگاری زناشویی در استان تهران پرداختند. نتایج نشان داد که میزان سازگاری زناشویی در بین افرادی که تقیّدات مذهبی دارند به طور معناداری بیش از کسانی است که دارای تقیّدات مذهبی کم هستند. بر این اساس میزان سازگاری زناشویی در بین افراد دارای تقیّدات مذهبی خیلی زیاد، بیش ترین حد و در بین افراد دارای تقیّدات مذهبی کم، کم ترین میزان را دارد.